در سیستم‌های آسانسور هیدرولیک همان طور که از نام آنها مشخص است، این فناوری با استفاده از مهندسی، خواص مکانیکی و استفاده از مایعات، کارایی خود را نشان می‌دهد. اگر پنوماتیک را مورد مطالعه قرار دهیم، هیدرولیک به عنوان پایه اساسی مواد در حال تحول در آن مشخص شده است. این تحلیل، تمرکز علمی را در مورد چگونگی کارکرد چنین مکانیک سیالی که بر اساس آن می‌تواند زندگی امروزی شما آسان‌تر شود، نشان می‌دهد.
هیدرولیک نمونه‌ای از این موارد است که مهندسی مترقی با استفاده از خواص مایعات در کاربری‌های سودمندی در صنعت خودرو، ماشین‌های ریلی و از همه مهم‌تر سیستم‌های آسانسور موفق بوده است. از آنجا که مایع به عنوان مکانیسم مورد استفاده در آسانسورهای هیدرولیک قرار می‌گیرد، هیدرولیک نقش مهمی در تولید برق، انتقال و کنترل آن دارد. در مورد سازوکارهای آسانسور، هیدرولیک یکی از گزینه‌هایی است که حتی امروزه در صنعت آسانسور نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سیستم به دلیل عملکرد ساده و بدون مشکل، امروزه بسیار مورد استفاده قرار گرفته و در محوطه‌های مسکونی نصب می‌شود. از آنجا که بالابرهای هیدرولیکی در هوا معلق نمی‌شوند، آنها گزینه‌های ایمن و تضمین شده‌ای هستند که همیشه می‌توان از آنها استفاده کرد و با انجام به موقع سرویس آسانسور ساختمان به ندرت خراب می‌شوند و هزینه زیادی برای نگهداری نیاز ندارند.
با آسانسورهای هیدرولیکی بیشتر آشنا شوید
به زبان ساده، قسمت‌های مهم آسانسور هیدرولیکی شامل پمپ، استوانه و مایع هیدرولیک است. پمپ روغن را از مخزن پر از مایع هیدرولیک استخراج می‌کند و سپس آن را با فشار درون استوانه تزریق می‌کند. این سیلندر به عنوان پیستونی که توسط موتور کار می‌کند عمل کرده تا سیال را وارد سیلندر کند. ورودی و خروجی سیال توسط دریچه‌ای تنظیم می‌شود که مایع تحت فشار را مطابق میل خود در داخل و خارج سیلندر کنترل می‌کند. با بسته شدن دریچه، سیال وارد سیلندر می‌شود و بدین ترتیب فشار بر پیستون وارد می‌شود. با افزایش فشار، پیستون به سمت بالا رانده می‌شود. این به نوبه خود بازوی هیدرولیک آسانسور را بالا می‌برد تا آسانسور را به طبقه بعدی برساند.
به تدریج، با باز شدن دریچه، مایع هیدرولیک آزاد شده و سپس از سیلندر خارج می‌شود و وارد مخزن خارجی می‌شود و بدین ترتیب فرود به آرامی و با روشی ایمن امکان‌پذیر می‌شود. ساختمان‌هایی که دارای چند طبقه هستند فقط از آسانسورهای هیدرولیک استفاده می‌کنند. این آسانسورها می‌توانند با سرعت حداکثر 45 متر بر دقیقه کار کنند. از آنجا که نصب آنها ارزان‌تر از گزینه‌های دیگر است و همچنین فضای کمتری در یک ساختمان را اشغال می‌کنند، گزینه مورد علاقه کاربران هستند. آنها از نیروی بالابر طناب‌های کششی به راحتی استفاده می‌کنند. اما سرعت آنها به طور کلی کمتر است و روغن مورد استفاده در هیدرولیک نیز با افزایش درجه حرارت در پیستون گرم می‌شود، بنابراین یک سیستم اتاق کارآمد کارایی لازم را خواهد داشت. نشت روغن در آنها امری متداول است و باقیمانده آن باعث آلودگی آب زیرزمینی، قطع برق و یاطاقان‌های پر سر و صدا می‌شود.
از آسانسورهای هیدرولیکی در ساختمان‌های تا ارتفاع پنج یا شش طبقه بطور گسترده‌ای استفاده می‌شود. اما بعضی اوقات به ندرت تا ساختمان‌های 8 طبقه نیز قابل استفاده هستند. این آسانسورها که می‌توانند با سرعت حداکثر 61 متر (200 فوت) در دقیقه کار کنند و معمولا از ماشین آلات بالابر بلند سرباره‌ای که از سیستم دنده دستی و دنده گیردار استفاده می‌کنند، بهره نمی‌برند. اکثرا تمام پمپ‌های هیدرولیک مدرن یا مجهز به کنتاکتور حالت جامد یا استارت مکانیکی Y-Delta هستند. استارت‌های انقباضی حالت جامد برای موتور و منبع تغذیه ساختمان بهتر هستند، زیرا سیم پیچ‌ها دوام بیشتری دارند و افت ولتاژ در طول خط منبع تغذیه ساختمان وجود نخواهد داشت. ظاهرا حتی امروز، هیدرولیک برای لجستیک ساده در ساختمان‌های کوچک‌تر ترجیح داده می‌شود.